ано́нс, ‑а, м.

Папярэдняя аб’ява пра будучыя гастролі, канцэрты і пад.

[Фр. annonce.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гастралява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е і гастралі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Прыязджаць на гастролі, выступаць на гастролях.

2. перан. Быць гастралёрам (у 2 знач.; разм., неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імпрэса́рыо, нескл., м.

У капіталістычных краінах — асоба, якая арганізоўвае прыватныя тэатры, асобныя канцэрты, гастролі артыстаў і пад.

[Іт. impresario.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gástrolle

f -, -n гастро́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Гастро́ль, гастро́лі (БРС). Рус. гастро́ль, гастро́ли. Запазычанне з ням. Gastrolle (Gast ’госць’, Rolle ’роля’). Шанскі, 1, Г, 37.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гастралёр

(ад гастролі)

1) артыст, які прыехаў на гастролі;

2) перан. чалавек, які часта мяняе месца работы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Tournée

[tur-]

f -, -s i -né¦en турнл, гастро́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гастралі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. Прыязджаць на гастролі, выступаць у якасці гастралёра (у 1 знач.). У горадзе гастраліравала оперная труна.

2. перан. Разм. Раз’язджаць, часта мяняць месца работы, занятку. Гастраліраваць па раёне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gástspiel

n -(e)s, -e гастро́лі, гастро́ль; гастро́льны спекта́кль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

імпрэса́рыо

(іт. impresario)

асоба, якая арганізуе канцэрты, спектаклі, гастролі, заключае для артыстаў кантракты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)