ано́нс, ‑а, м.

Папярэдняя аб’ява пра будучыя гастролі, канцэрты і пад.

[Фр. annonce.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гастралява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е і гастралі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Прыязджаць на гастролі, выступаць на гастролях.

2. перан. Быць гастралёрам (у 2 знач.; разм., неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імпрэса́рыо, нескл., м.

У капіталістычных краінах — асоба, якая арганізоўвае прыватныя тэатры, асобныя канцэрты, гастролі артыстаў і пад.

[Іт. impresario.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gástrolle

f -, -n гастро́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Гастро́ль, гастро́лі (БРС). Рус. гастро́ль, гастро́ли. Запазычанне з ням. Gastrolle (Gast ’госць’, Rolle ’роля’). Шанскі, 1, Г, 37.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гастралёр

(ад гастролі)

1) артыст, які прыехаў на гастролі;

2) перан. чалавек, які часта мяняе месца работы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Tournée

[tur-]

f -, -s i -né¦en турнл, гастро́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гастралі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. Прыязджаць на гастролі, выступаць у якасці гастралёра (у 1 знач.). У горадзе гастраліравала оперная труна.

2. перан. Разм. Раз’язджаць, часта мяняць месца работы, занятку. Гастраліраваць па раёне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gástspiel

n -(e)s, -e гастро́лі, гастро́ль; гастро́льны спекта́кль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тры́а нескл., ср., в разн. знач. три́о;

стру́ннае т. — стру́нное три́о;

гастро́лі вядо́мага т. — гастро́ли изве́стного три́о

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)