гастраско́п

(ад гастра- + -скоп)

прыбор для абследавання слізістай абалонкі страўніка; уводзіцца праз рот і стрававод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГАСТРАЭНТЭРЫ́Т

(ад гастра... + энтэрыт),

вострае або хранічнае захворванне страўнікава-кішачнага тракту жывёл і чалавека, пры якім запаленчы працэс ахоплівае страўнік і тонкі кішэчнік. Прычыны ўзнікнення, прыкметы і лячэнне гастраэнтэрыту ў асноўным тыя, што пры гастрыце і энтэрыце. Звычайна гастраэнтэрыту спадарожнічае запаленне тоўстага кішэчніка, пасля ўзнікае гастраэнтэракаліт. Лячэнне залежыць ад лакалізацыі запаленчага працэсу (на страўніку ці тонкім кішэчніку).

т. 5, с. 85

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гастралгі́я

(ад гастра- + гр. algos = боль)

схваткападобныя болі ў вобласці страўніка галоўным чынам пры яго захворваннях, неўрозах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГАСТРАПТО́З

(ад гастра... + птоз),

апушчэнне страўніка ніжэй за нармальнае яго месцазнаходжанне. Адрозніваюць гастраптоз канстытуцыянальны (ад нараджэння, або прыроджаны) і набыты. Прычынай канстытуцыянальнага бывае слабае развіццё падтрымліваючага звязачнага і мышачнага апарата страўніка, набытага — яго аслабленне ці расцяжэнне пры працяглых цяжкіх фіз. нагрузках, рэзкім схудненні арганізма, паўторных цяжарнасцях. Выяўляецца непастаянным адчуваннем цяжару пад лыжачкай у верт. становішчы, уздуццямі жывата, адрыжкамі. Зрэдку ўзнікае неабходнасць хірург. лячэння.

т. 5, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гастразо́іды

(ад гастра- + гр. zoon = жывёліна + -оід)

асобіны ў калоніях кішачнаполасцевых жывёл падкласа сіфанафораў, якія выконваюць функцыю стрававання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гастрастамі́я

(ад гастра- + гр. stoma = рот, шчыліна)

аперацыя накладання штучнай знешняй страўнікавай фістулы 3, якая праводзіцца пры непраходнасці стрававода.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электрагастрагра́фія

(ад электра- + гастра- + -графія)

метад функцыянальнага даследавання страўніка, заснаваны на рэгістрацыі электрычных патэнцыялаў, што з’яўляюцца ў яго мышцах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гастрацэ́ль

(ад гастра- + гр. koilos = пусты)

поласць, якая ўтвараецца ў зародка мнагаклетачных жывёл і чалавека на стадыі гаструлы (параўн. бластацэль).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гастраэнтэрало́гія

(ад гастра- + энтэра- + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае будову і функцыі органаў стрававання, іх хваробы, а таксама метады прафілактыкі і лячэння гэтых хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГАСТРАСКАПІ́Я

(ад гастра... + ...скапія),

метад даследавання ўнутр. паверхні страўніка пры дапамозе спец. прыбора — гастраскопа; разнавіднасць эндаскапіі. Гастраскоп — гібкая трубка, унутры якой — аптычная сістэма са шматлікіх кароткафокусных лінзаў і эл. лямпачка. Гастраскапію робяць для дыягностыкі хвароб страўніка (пухліны, язвы, гастрыты), кантролю за дынамікай працэсу, дэталёвага вывучэння слізістай абалонкі. Пры гастраскапіі магчымы дадатковыя маніпуляцыі: дыягнастычныя (біяпсія слізістай абалонкі з гісталагічным і гістахім. даследаваннем, фатаграфаванне ўнутр. паверхні страўніка) і лек. (выцягванне іншародных цел, выдаленне ці дыятэрмакаагуляцыя пухлін, паліпаў, спыненне крывацёку, у т. л. з дапамогай лазера, увядзенне ў страўнік лек. прэпаратаў і інш.).

т. 5, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)