на́фта, -ы, ДМ -фце, ж.

Мінеральнае вадкае масляністае гаручае рэчыва, якое ўжываецца як паліва, а таксама як сыравіна, з якой атрымліваюць розныя прадукты (бензін, газу і пад.).

|| прым. на́фтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запра́віцца, ‑праўлюся, ‑правішся, ‑правіцца; зак.

Разм. Падрыхтаваць сваю машыну да работы, заліўшы ў яе гаручае, масла і пад. Шафёры спяшаюцца заправіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tréibstoff

m -(e)s, -e па́ліва, гару́чае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Betríebsstoff

m -(e)s, -e гару́чае, па́ліва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

на́фта, ‑ы, ДМ ‑фце, ж.

Мінеральнае вадкае масляністае гаручае рэчыва звычайна цёмна-бурага колеру, якое ўжываецца як паліва, а таксама як сыравіна, з якой атрымліваюць розныя прадукты (бензін, газу, вазелін і пад.).

[Грэч. náphtha ад перс. näft.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экано́міць несов., в разн. знач. эконо́мить;

э. гару́чае — эконо́мить горю́чее;

э. на матэрыя́лах — эконо́мить на материа́лах

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыметылгідразі́н

(ад ды- + метыл + гідразін)

арганічнае злучэнне, вытворнае гідразіну; выкарыстоўваецца як гаручае ракетнага паліва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Kráftstoff

m -(e)s, -e па́ліва, гару́чае (вадкае)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

захра́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм.

1. Спыніўшы свой рух, застацца дзе‑н.; завязнуць, засесці. З дрывамі захрас на абочыне воз. Вялюгін.

2. Забіцца, закупорыцца чым‑н. [Васіль] кінуўся да трубкі, якая падае гаручае, і адразу знайшоў няспраўнасць: трубка захрасла. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

combustible

[kəmˈbʌstəbəl]

1.

adj.

1) запа́льны, гару́чы; лёгкі на загара́ньне

2) па́лкі, гара́чы; запа́льчывы

2.

n.

гару́чае, па́ліва n., узгара́льнае рэ́чыва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)