larynx [ˈlærɪŋks] n. anat. гарта́нь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

надгарта́ннік, ‑а, м.

Тонкі доўгі храсток, які дапамагае закрываць гартань пры ядзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

krtań

ж. гартань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

larynx

[ˈlærɪŋks]

n., pl. larynxes or larynges [læˈrɪŋdʒi:z]

гарта́нь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kéhlkopf

m -(e)s, -köpfe гарта́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

глаталіза́цыя

(ад гр. glotta = гартань)

спосаб вымаўлення гукаў мовы, пры якім у якасці актыўнага органа, што стварае перашкоду паветранаму струменю, выступае гартань.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ларынгаліза́цыя

(ад гр. larynks, -ngos = гартань)

тое, што і глаталізацыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ларынгі́т

(ад гр. larynks, -ngos = гартань)

запаленне слізістай абалонкі гартані.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтуба́цыя

(ад ін- + лац. tuba = труба)

увядзенне ў гартань праз рот спецыяльнай трубкі пры разладзе дыхання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ларынга-

(гр. larynks, -ngos = гартань)

першая састаўная частка складаных слоў, што выражае паняцце «які адносіцца да гартані».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)