пагартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Гартаваць некаторы час.

2. Загартаваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

anneal

[əˈni:l]

v.t.

1) гартава́ць

to anneal nails — гартава́ць цьвікі́

2) абпа́льваць (шкло, кера́міку)

3) Figur. гартава́ць (во́лю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

härten

vt тэх. гартава́ць (сталь)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гартава́цца несов.

1. прям., перен. зака́ливаться, закаля́ться;

2. страд. кали́ться, зака́ливаться, закаля́ться; см. гартава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кали́ть несов.

1. мет. гартава́ць;

2. (сильно разжигать) напа́льваць;

3. (поджаривать) пра́жыць, прэ́гчы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dúrchglühen

vt гартава́ць, награва́ць да чырво́нага напа́лу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

steel​2 [sti:l] v. гартава́ць;

steel one’s heart станаві́цца бязлі́тасным; станаві́цца му́жным;

steel onself to do smth. збіра́цца з сі́ламі зрабі́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гартава́ны і гарто́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад гартаваць.

2. у знач. прым. Апрацаваны гартаваннем (пра метал, металічныя вырабы). Гартаваная сталь. // перан. Стойкі, вынослівы. Расце змена камунарам Стойкім, гартаваным. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stählen

1.

vt гартава́ць

2.

(sich) гарта-

ва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

caseharden

[ˈkeɪs,hɑ:rdən]

v.t.

1) Tech. гартава́ць паве́рхню ста́лі

2) Figur. зьнячу́льваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)