трохра́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж. (разм.).

Трохрадны гармонік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

harmonica [hɑ:ˈmɒnɪkə] n. губны́ гармо́нік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бая́н², -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі гармонік са складанай сістэмай ладоў.

|| прым. бая́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

талья́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Аднарадны рускі гармонік.

Даносіліся гукі тальянкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бая́н

‘гармонік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бая́н бая́ны
Р. бая́на бая́наў
Д. бая́ну бая́нам
В. бая́н бая́ны
Т. бая́нам бая́намі
М. бая́не бая́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

акардэо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Храматычны гармонік з клавіятурай фартэпіяннага тыпу для правай рукі.

|| прым. акардэо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухра́дны, ‑ая, ‑ае.

З двума радамі клавішаў (пра гармонік). Двухрадны гармонік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гармо́лік ’гармонік’ (Шат.). Гл. гармо́нік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трохра́дны, -ая, -ае.

1. З трыма радамі клавішаў (пра гармонік).

2. Размешчаны трыма радамі, у тры рады.

Трохраднае шво.

3. Прызначаны для высеву насення трыма радамі.

Трохрадная сеялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гармо́ника ж., муз. гармо́нік, -ка м., гармо́нь, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)