Únmut

m -s нездаво́ленасць, абурэ́нне

im érsten ~ — з гара́чкі; пагарычыўшыся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

змий уст. змей, род. зме́я м.;

до зелёного зми́я (допи́ться) да зялёнага зме́я (да бе́лай гара́чкі) дапі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Jähzorn

m -(e)s

1) запа́льчывасць

2) рапто́ўны гнеў

im ~ — з гара́чкі, пагарачыўшыся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

штрэйкбрэ́хер, ‑а, м.

У капіталістычных краінах — той, хто працуе ў час забастоўкі і гэтым самым перашкаджае яе правядзенню. Штрэйкбрэхеры з гарачкі кінуліся з каламі на забастоўшчыкаў, але тут атрымалі такі адпор, што, паўгінаўшы галовы, сталі ўцякаць, хто куды. Пестрак. // перан. Пра здрадніка інтарэсам рабочага класа. Штрэйкбрэхеры рэвалюцыі.

[Ням. Streikbrecher ад Streik — забастоўка, стачка і brechen — ламаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Паля́ндра 1 ’павальная хвароба накшталт белай гарачкі’ (Нас., Гарэц., Яруш.), ’старажытная багіня шкоды і смерці’ (Янк. 2, 496, 550). Відаць, ад паліць, параўн. рус. разм. палянка ’гарачка’, з рэдкім суф. ‑андра (адносна суф. гл. Сцяцко, Афікс. наз., 134).

◎ Паля́ндра 2 ’вельмі вялікая хата’ (Сцяшк.). Няясна. Магчыма, рэгіянальнае ўтварэнне ад польск. landara ’карэта; грамадзіна; нязграбная жанчына; ландо’. Апошняе ад месца вырабу Ландаў (Брукнер, 290).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stew​1 [stju:] n.

1. ту́шанае мя́са; тушо́нка;

Irish stew ту́шаная бара́ніна з бу́льбай і цыбу́ляй

2. infml непако́й, раздражне́нне; стан гарачкі;

What a stew! Якая спякота!

♦

be in a stew infml ≅ сядзе́ць як на цвіка́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лихора́дочный

1. гара́чкавы; ліхама́нкавы; тра́сцавы; см. лихора́дка​ 1;

лихора́дочное состоя́ние стан гара́чкі;

лихора́дочный пульс гара́чкавы пульс;

лихора́дочный жар гара́чка;

2. перен. ліхама́нкавы, гара́чкавы;

лихора́дочная де́ятельность ліхама́нкавая дзе́йнасць;

лихора́дочный темп ліхама́нкавы тэмп.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

recover [rɪˈkʌvə] v.

1. (from) ачу́ньваць; папраўля́цца, здараве́ць;

After a few days of fever he began to recover. Пасля некалькіх дзён гарачкі ён пачаў папраўляцца.

2. атры́мліваць наза́д, вярта́ць сабе́; адваёўваць;

Police have so far failed to recover the stolen jewelry. Паліцыя дагэтуль так і не змагла вярнуць украдзеныя каштоўнасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прамахну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

1. Не трапіць у цэль (страляючы, кідаючы і пад.). Баярскі стрэліў у машыніста, але прамахнуўся. Гурскі. [Іна] кінула.. [Асташонку] скамечаную кашулю, але прамахнулася, і адзежына ўпала ў ваду. Ваданосаў. [Алесь], мусіць, хацеў ударыць па галаве, але з гарачкі прамахнуўся і моцна выцяў трактарыста па плячы. Адамчык.

2. перан. Зрабіць промах, памыліцца. Шугай узяў Язэпа пад руку, адвёў убок. У яго позірку Язэп убачыў нейкую трывогу. — Прамахнуліся мы, таварыш Каліна, — сказаў ён, — але цяпер адступаць няма куды. Асіпенка. Мужчына, убачыўшы, што не прамахнуўся, павёўшы з .. [Алаізай] гутарку ў такім тоне, таксама засмяяўся. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угадзі́ць, угаджу, угодзіш, угодзіць; зак.

1. каму. Дагадзіць каму‑н., зрабіўшы што‑н. прыемнае, патрэбнае, жаданае. — Куды ты спяшаешся, сынок? — занепакоілася маці. — Можа, чым табе не ўгадзіла? Грахоўскі.

2. Разм. Трапіць куды‑н., апынуцца дзе‑н. Потым аціраўся [здраднік] у Чыжэвічах ля царквы, пры нейкім складзе быў, нарэшце ж, за крадзеж угадзіў у турму. Кулакоўскі.

3. Разм. Кідаючы або ўдараючы чым‑н., папасці ў каго‑, што‑н. — Цаляў у галаву, а ўгадзіў у плячо. І я, пэўна, крыкнуў ад болю. Ракітны. [Пан Булыга] хацеў заехаць Валодзіку па нагах кульбаю, але з гарачкі не пацэліў і ўгадзіў пані Авяліне. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)