Мартэн дзю Гар Ражэ

т. 10, с. 141

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

смаль, -і, ж. (разм.).

Гар, гарэлае.

Пахне смаллю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Га́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Га́ры
Р. Га́р
Га́раў
Д. Га́рам
В. Га́ры
Т. Га́рамі
М. Га́рах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смаль ж., см. гар

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарга́ра, -ы, мн. -ы, -га́р, ж.

Пра вялікую нязграбную рэч, а таксама пра няскладнага высокага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыга́ра, -ы, мн. -га́р, ж.

Туга скручанае ў трубку тытунёвае лісце для курэння.

Курыць цыгары.

|| прым. цыга́рны, -ая, -ае.

Ц. дым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гага́ра, -ы, мн. -ы, -га́р, ж.

Вялікая паўночная вадаплаўная птушка з густым пер’ем.

|| прым. гага́равы, -ая, -ае і гагары́ны, -ая, -ае.

Атрад гагаравых (наз.). Гагарынае пер’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарь ж., в разн. знач. гар, род. га́ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смаль, ‑і, ж.

Разм. Гарэлае, гар. Вецер нёс дым: пахла падгарэлай бульбай і смаллю. Пташнікаў. Ад яе кофты і валасоў пахла смаллю. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swąd, swędu

м. чад, гар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)