Галу́н1 ’галун’ (БРС). Рус.галу́н, укр.галу́н ’тс’. Запазычанне з франц.galon (параўн. і іт.gallone), магчыма, праз польск.galon. Гл. Фасмер, 1, 390 (Шанскі, 1, Г, 20, неабгрунтавана аспрэчвае магчымасць польск. пасрэдніцтва: націск у слове можа адлюстроўваць націск ва ўскосных склонах). Бел. слова, здаецца, праз рус. мову (няма ў ст.-бел. помніках; гл. Булыка, Запазыч.).
Галу́н2 ’галын’ (БРС, Шат., Касп., Нас.). Рус.галу́н, укр.галу́н ’тс’. Запазычанне праз польск.ałun, hałun ’тс’, а гэта з ням. (с.-в.-ням.) alûn (< лац.alumen) ’тс’ (ням.Alaun). Гл. Міклашыч, 2; Фасмер, 1, 390; Брукнер, 4. Не вельмі зразумелы варыянт бел.галын ’тс’ (БРС, Касп.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
галу́н
(фр. gallon)
тое, што і пазумент.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
галу́н2, галы́н
(ст.-польск. halun < с.-в.-ням. alün, ад лац. alumen)
падвойная сернакіслая соль алюмінію, марганцу і інш., якая ў крышталічным выглядзе выкарыстоўваецца ў тэхніцы, а таксама для спынення крывацёку пры парэзах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шаўро́нныв разн. знач. шевро́нный;
ш. галу́н — шевро́нный галу́н;
~ннае ко́ла — шевро́нное колесо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазуме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
Тасьма, звычайна шытая золатам або срэбрам; галун.