Крысько Ц. В., гл. Вітка В.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Музда́к ’вітка, канат з вітых дубцоў’ (в.-дзвін., Нар. сл., Сл. ПЗБ). Няясна. Магчыма, да музда́ць 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хві́шка Тое, што і вітка (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ве́шка Тое, што і вітка 1, 2 (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

прынашэ́нне, ‑я, н.

Уст. Дар, падарунак. — Ці вялікія маеце прынашэнні ад прыхаджан? — [спытаў Мікалай Карлавіч]. Царкоўнік затрапятаўся. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злайда́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Стаць лайдаком. Убіўшыся ў лёгкую службу, Пракоп.. злайдачыўся. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Мыце́чка, лін. мытечка ’вязка сушаных уюноў’ (Сл. Брэс.). Да вітка (гл.) ’прут, дубец’. Параўн. серб.-харв. витка ’прут для пляцення кошыкаў’, ст.-бел. вить, виць ’лаза, скрутак шнуроў’. Роднасныя да віць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

панаву́чвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Навучыцца чаму‑н. — пра ўсіх, многіх. Усе панавучваліся шыць. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бізнесме́н, ‑а, м.

Дзялок, камерсант, прадпрыемец. Трывогу, трывогу б’е бізнесмен, Усюды на біржах падаюць акцыі. Вітка.

[Англ. businessman.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлу́нак, ‑нка, м.

Абл. Страўнік. Не да цвярозых думак, Калі сасмаглы шлунак Нібыта навылёт агнём пячэ. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)