Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
glótzäugig
aвірлаво́кі, лупа́ты, зірка́ты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зірка́сты
1. (зоркі) schárfsichtig;
2. (вірлавокі) gróßäugig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
pop-eyed[ˈpɒpaɪd]adj.infml
1.вірлаво́кі, лупа́ты, зірка́ты
2. з шыро́ка расплю́шчанымі вача́мі (ад здзіўлення, спалоху і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
лупа́ты, ‑ая, ‑ае.
Які мае выпучаныя вочы; вірлавокі. Салдат нёс свой аўтамат у руцэ і пільна шнырыў лупатымі вадзянымі вачыма па баках.Якімовіч.У паветры віселі лупатыя, з празрыстымі, як шкельцы, крыльцамі стракозы.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вірласты ’вірлавокі’ (КТС, А. Масарэнка). Утворана ад наз. ві́рла пры дапамозе суф. ‑аст‑ы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Берлаво́кі ’вірлавокі, з вялікімі вачыма’ (Сцяшк. МГ), бєрлаокі ’вірлавокі; бяльматы’ (Лысенка, ССП). Параўн. польск.дыял.barlooki (Махэк₂, 67; адкуль? Няма ў Варш. сл. і ў Карловіча), ст.-чэш.brlooký ’той, хто бегае туды-сюды вачыма’, чэш.brlooký ’косы, касавокі’, brlavý ’косы’ (ст.-чэш.), ’крывы’ (пра верацяно, трубку), ’кульгавы’, славац.brlavý ’косы’, brloočný. Далей параўноўваюць з славен.brlja ’ваўчок’ (цацка), гл. Махэк₂, там жа. Можна думаць пра слав. дзеяслоўную аснову *bьrl/‑ ’круціць, круціцца’. Але зыходзячы з геаграфіі ўсх.-слав. слоў, можна, мабыць, меркаваць і пра запазычанне з зах.-слав. Параўн. яшчэ вірлаво́кі.
Рачка́ты ’вірлавокі’ (Мат. Гом.), сюды рачкова́ты, рачкове́нь ’зіркаты, з вялікімі вачыма’ (ТС). Да рак1 (гл.) з-за выпучаных вачэй, параўн. вырачыць, вырачка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лупаты, лупавокі, зякраты, вірлавокі, бяльматы
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)