vignette

[vɪnˈjet]

n.

вінье́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vignette [vɪˈnjet] n.

1. lit. мале́нькае апавяда́нне, літарату́рны партрэ́т

2. вінье́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Віньетыст ’чалавек, які робіць віньеткі’ (КТС). Утворана ад віньетка (гл.) і суф. ‑іст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Vignette

[vin'jεtə]

f -, -n палігр. вінье́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zíerleiste

f -, -n дэкаратыўная пла́нка [лі́штва]; палігр. вінье́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

winieta

ж. друк. віньетка;

winieta górna — застаўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

iluminacja

ж.

1. ілюмінацыя;

2. друк. віньетка; ініцыял;

3. маст. мініяцюра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)