віднава́та, безас., у знач. вык.

Не зусім цёмна, крыху відно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

відны́, -а́я, -о́е; відзён, відна́, відно́; мн. відны́.

1. толькі поўн. ф. Добра асветлены, не цёмны.

Відная ноч.

2. пераважна кар. ф. Даступны зроку, бачны.

Дом відзён здалёку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

светло́

1. нареч. све́тла;

2. безл., в знач. сказ. відно́; відната́, -ты́ ж.;

на дворе́ уже́ светло́ на дварэ́ ўжо відно́;

так светло́! така́я відната́!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vantage point [ˈvɑ:ntɪdʒˌpɔɪnt] n.

1. выго́дная пазі́цыя; ме́сца, з яко́га ўсё відно́

2. пункт гле́джання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пазор ’час перад світаннем’ (Сцяшк. Сл.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад *пазорыць < зорыць (гл.), г. зн. ’час, калі становіцца відно’. Параўн. таксама наступнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

віднава́та, безас. у знач. вык.

Не зусім цёмна, крыху відно. Угары было яшчэ віднавата. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагрубе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Стаць, зрабіцца грубым, грубейшым. Твар Залеціна дзіўна пагрубеў за дзень. Хадкевіч.

2. Разм. Стаць, зрабіцца поўным, паўнейшым. Нават у паліто было відно, як пагрубела .. постаць [Лёдзі]. Карпаў.

3. Абл. Стаць цяжарнай. Дзівачка мая Марылька. Якая яна сарамяжая. Як стала відно, што пагрубела, дык з кватэры не мог выцягнуць. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скампанава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан скампанаванага. У аповесці відно імкненне да сюжэтна-кампазіцыйнай скампанаванасці, аўтар хоча зацікавіць чытача прыгодніцкімі момантамі. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цямно́,

У выразах: ад цямна да цямна — увесь дзень, ад рання да позняга вечара; ад відна (і) да цямна гл. відно ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

visible [ˈvɪzəbl] adj.

1. ба́чны, выра́зны;

The lights are no longer visible. Агнёў больш не відно.

2. відаво́чны, прыкме́тны;

without any visible cause без усяля́кай відаво́чнай прычы́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)