клык, ‑а, м.

Тое, што і ікол. Вяпрук круціцца, але яму не дастаць сабаку клыкамі! Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бі́ты, -ая, -ае.

1. Забіты, зарэзаны; настраляны (пра дзічыну).

Б. вяпрук.

2. Разбіты на кавалкі, расколаты.

Б. посуд.

3. Валены.

Бітыя валёнкі.

◊

Бітая гадзіна (разм.) — доўгі час, больш за гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вапе́р. Гл. вяпрук.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wieprz

м. вяпрук, парсюк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

żołędniak

м. абл. вяпрук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бо́ров​I

1. (кабан) парсю́к, -ка́ м.; вяпру́к, род. вепрука́ м.;

2. (о толстом, неповоротливом человеке) прост. парсю́к, -ка́ м.; вяпру́к, род. вепрука́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Апру́к, опру́к (ДАБМ, 886). Гл. вяпрук.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kaban

м. абл. парсюк, вяпрук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Wíldsau

f -, -en i -säue дзік, вяпру́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wíldschwein

n -(e)s, -e дзік, вяпру́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)