манагра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.

Вязь з дзвюх або некалькіх літар.

|| прым. манагра́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ажу́рны, -ая, -ае.

Празрысты, тонкі, скразны, драбнасеткаваты, лёгкі.

Ажурная тканіна.

Ажурная вязь.

◊

Ажурная работа — пра вельмі тонкую, майстэрскую работу.

|| наз. ажу́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вязьмо́ ср.

1. см. перавя́сла;

2. переплете́ние; у́зел; вязь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манагра́ма,

Вязь з дзвюх або некалькіх літар у выглядзе вензеля. Капітан дастаў партсігар з інкрустацыяй тонкай работы і манаграмай у кутку. Асіпенка.

[Ад грэч. mónos — адзін і gramma — літара.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

romance​1 [rəʊˈmæns] n.

1. рама́н; любо́ўная су́ - вязь

2. рама́нтыка

3. рама́н

4. ры́царскі рама́н (звыч. у вершах)

5. mus. рама́нс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які з’яўляецца ўставам. Устаўнае пісьмо. Устаўная вязь.

устаўны́, ‑ая, ‑ое.

Прыстасаваны для таго, каб устаўляць у што‑н. Устаўныя шыпы. // Устаўлены ў што‑н. Устаўны рукаў. Устаўныя зубы. □ Характэрнай асаблівасцю кампазіцыі буйных твораў Якуба Коласа з’яўляецца наяўнасць устаўных алегарычных апавяданняў. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рашо́тчаты, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўяўляе сабой рашотку (у 1 знач.), зроблены ў выглядзе рашоткі; які нагадвае рашотку. Праз .. вязь рашотчатых ферм курыўся блакітны дымок — некуды бег, спяшаючыся, паравоз. Лынькоў. Рашотчатая бакавіна балкона па-ранейшаму ўпіралася.. [Казіку] ў грудзі. Шыловіч.

2. Загароджаны рашоткай. У рашотчатых вокнах царкоўных муроў сонна вохкалі галубы. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

weave

[wi:v]

1.

v.t. wove or (rare) weaved, woven or wove, weaving

1) ткаць; пле́сьці, віць

2) сплята́ць, спалуча́ць

The author wove three plots together into one story — Аўтар злучы́ў тры сюжэ́ты ў адну́ апо́весьць

3) ве́сьці апо́вед

2.

n.

1) тка́ньне n., ткань f.

2) вязь f.

a close weave — густа́я вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)