трыката́ж, -у, м.

1. Тканіна машыннай вязкі.

2. зб. Вырабы з такой тканіны.

|| прым. трыката́жны, -ая, -ае.

Трыкатажнае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гле́істы, -ая, -ае.

1. Пакрыты глеем, які змяшчае многа глею.

Глеістае дно возера.

2. Вязкі.

Глеістая дарога.

|| наз. гле́істасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аце́слівы, -ая, -ае (разм.).

1. Пра вязкі, недапечаны, з закальцам хлеб.

А. хлеб.

2. перан. Нясвежы, памяты; неачэсаны.

А. хлопец.

|| наз. аце́слівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вя́зка​II прысл гл вязкі

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вя́зкий

1. (тягучий) вя́зкі; (липкий) лі́пкі; кле́йкі;

2. (топкий) гра́зкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гле́йкі, ‑ая, ‑ае.

Вязкі, ліпкі. Злосна хадзілі хлапечыя рыдлёўкі, .. уразаючыся ў пясок, глейкую гліну. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глёўкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вязкі, ліпкі. Колы мякка пакацілі па мокрым, глёўкім тарфяністым полі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

viscous [ˈvɪskəs] adj. вя́зкі; гра́зкі;

viscous pools of mud вя́зкія лу́жыны гра́зі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трыката́ж, ‑у, м.

1. Тканіна машыннай вязкі. Шаўковы трыкатаж.

2. зб. Вырабы з такой тканіны. Спартыўны трыкатаж. Верхні трыкатаж,

[Фр. tricotage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zä́hflüssig

a вя́зкі, густы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)