Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Häkelnadel
f -, -n вяза́льны кручо́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
needle
[ˈni:dəl]
n.
1) го́лка, іго́лка f.
2)
а) вяза́льны пруто́к
б) вяза́льны кручо́к
3) шпіль -я m.
needle of a compass — стрэ́лка ко́мпаса
4) іго́лка (патэфо́нная, хво́йная, во́жыкава)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
drutowy
drutow|y
1. драцяны;
2. правадны;
3.вязальны;
roboty ~e — вязанне (пляценне) на прутках
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
лудзі́ты
(англ. Luddites, ад N. Ludda = прозвішча рамесніка, які, згодна з паданнем, першым разбіў свой вязальны варштат у знак пратэсту супраць самавольства гаспадара)
удзельнікі стыхійных рабочых хваляванняў у Англіі ў другой пал. 18 — пач. 19 ст. супраць прымянення машьш, якія павялічвалі колькасць беспрацоўных.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кручо́к, ‑чка, м.
1.Памянш.да крук (у 1–4 знач.); невялікі крук. Павесіць паліто на кручок.
2. Прыстасаванне рознай формы з загібам на адным канцы, якое служыць для зачэплівання чаго‑н. Вязальны кручок. Рыбалоўны кручок.// Прыстасаванне для віцця вяровак. Я прынёс з сяней пакулле, дастаў кручкі, пачаў віць лейцы.Асіпенка.
3. Росчырк, завіток на пісьме. Стаўшы на лаве, Ніна вымае з-за іконы сшытак, які хавае туды ад Толіка. Садзіцца за сталом і пачынае крэмзаць свае кручкі і кружочкі.Брыль.
4.перан.Разм. Зачэпка, прыдзірка да каго‑н. [Гарбулёў] стараўся збянтэжыць Саламона рознымі спосабамі, скампраметаваць яго перад людзьмі. На гэта ў Гарбулёва было шмат кручкоў: Саламон кепска [вало]дае расійскай мовай. Не ведае матэматыкі. Не ведае такту.Бядуля.
5.Неадабр. Тое, што і кручкатвор.
6.Уст. Мера гарэлкі, роўная 250 г. Лабановіч цішком паслаў бабку Параску ў манапольку па кручок гарэлкі.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)