праясні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

1. Зрабіць ясным, добра бачным. [Зазімак] падмарозіў зямлю, размаляваў ледзь прыкметнымі ўзорамі шыбы на вокнах, праясніў неба. Даніленка.

2. Зрабіць ясным, зразумелым; выясніць. [Сакратар:] — Прыйдзецца чакаць, пакуль Яраш дазволіць пагаварыць з Савіч. Можа, яна што праясніць. Шамякін. — Толькі мне самому не зусім ясна адна рэч, — задуменна прамовіў Толя. — А ты скажы ўсім, можа, мы праяснім яе, — параіў Паўлік. Рунец.

3. Зрабіць ясным, выразным (пра свядомасць, думкі і пад.). У хуткім часе адна падзея праясніла яе [Таццяніны] думкі .. Ды і не толькі яе... Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rein

1. a

1) чы́сты, незабру́джаны;

~ hálten* захо́ўваць чысцінр

2) чы́сты, аха́йны;

~ máchen чы́сціць;

~en Tisch máchen пако́нчыць з чым-н.

3) чы́сты, сумле́нны, праўдзі́вы

◊ éine ~e Wéste háben быць не запля́мленым

4) чы́сты, пра́вільны (вымаўленне)

5) чы́сты, без даме́шку;

~er Wein éinschenken гавары́ць шчы́ра [адкры́та]

6) чы́сты, абсалю́тны;

das war ein ~es Glück гэ́та было́ про́ста шча́сце [быў шчаслі́вы вы́падак];

~er Únsinn чы́стая лухта́, глу́пста

7) ins Réine schréiben* піса́ць на́чыста;

etw. ins Réine bríngen* вы́ясніць што-н.;

mit etw. (D) im Réinen sein цсна прадстаўля́ць сабе́ што-н.

2. adv

1) чы́ста;

álles ~ áufessen* з’е́сці ўсё на́чыста

2) до́бра, чы́ста (працаваць)

3) разм. зусі́м, ца́лкам;

~ gar nichts зусі́м [ ро́ўна] нічо́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)