още́рить сов. вы́шчарыць, мног. павышчэ́рваць; вы́скаліць, мног. павыска́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шчараны

1. оска́ленный, още́ренный;

2. оскла́бленный; см. вы́шчарыць2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ашчэ́ліць

‘выскаліць, вышчарыць, ашчэрыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ашчэ́лю ашчэ́лім
2-я ас. ашчэ́ліш ашчэ́ліце
3-я ас. ашчэ́ліць ашчэ́ляць
Прошлы час
м. ашчэ́ліў ашчэ́лілі
ж. ашчэ́ліла
н. ашчэ́ліла
Загадны лад
2-я ас. ашчэ́ль ашчэ́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час ашчэ́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

wyszczerzyć

зак. выскаліць, вышчарыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́шчараны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вышчарыць.

2. у знач. прым. З выскаленымі зубамі, выскалены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́скаліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Прыадкрыўшы рот, паказаць, вышчарыць зубы; аскаліць. Князь — злажыўся і — бах-бах! Звер на лапы прысядае, Зубы выскаліў і — шах! Колас. Выскаліўшы пеністыя храпы, уздыбіліся коні. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)