Verbum

анлайнавы слоўнік

шмулява́ць

‘выціраць, націраць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытира́ть несов., в разн. знач. выціра́ць; см. вы́тереть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wipe dry

выціра́ць насу́ха

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wipe² [waɪp] v. выціра́ць, сціра́ць;

wipe one’s eyes выціра́ць слёзы;

wipe smth. clean/dry выціра́ць што-н. на́суха

♦

wipe the floor with smb. infml ≅ сце́рці каго́-н. у парашо́к, збіць на го́ркі я́блык;

wipe off the face of the earth сце́рці з тва́ру зямлі́;

wipe the slate clean пача́ць усё спача́тку; забы́ць пра было́е

wipe away [ˌwaɪpˈəweɪ] phr. v. сціра́ць, выціра́ць

wipe down [ˌwaɪpˈdaʊn] phr. v. змыва́ць

wipe out [ˌwaɪpˈaʊt] phr. v.

1. выціра́ць

2. змыва́ць (абразу)

3. знішча́ць

wipe up [ˌwaɪpˈʌp] phr. v.

1. падціра́ць

2. выціра́ць (посуд)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swab² [swɒb] v.

1. мыць (швабраю)

2. med. выціра́ць тампо́нам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ву́цірка ’рушнік’ (Мат. Гом.). Гл. выцірка, выціраць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.

1. Выціраць ад частага ўжытку (звычайна адзенне).

2. Церці, сціраць, націраць (скуру). Цвёрды хамут шмуляе каню шыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wycierać

незак. выціраць, праціраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ábwischen

vt сціра́ць, выціра́ць, праціра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áufwischen

vt выціра́ць, сціра́ць (пыл)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)