вы́насіцца, ‑сіцца; зак.

Выцерціся, працерціся ад доўгага нашэння. Паліто вынасілася і не грэе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отеса́ться

1. плот. абчаса́цца;

2. перен., прост. вы́церціся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обтеса́ться

1. абчаса́цца;

2. перен., прост. абце́рціся, вы́церціся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашму́ляцца, ‑яецца; зак.

1. Выцерціся, занасіцца ад частага ўжытку (звычайна пра адзенне).

2. Сцерціся (пра скуру).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tróckenreiben

* (sich) аддз. вы́церціся на́суха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wytrzeć się

зак. выцерціся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

otrzeć się

зак.

1. выцерціся;

2. дакрануцца, даткнуцца; сутыкнуцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дасу́ха прысл.:

вы́церці дасу́ха trócken wíschen, trócken réiben*; ábtrocknen vt;

вы́церціся дасу́ха sich ábtrocknen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выціра́цца несов.

1. в разн. знач. вытира́ться, обтира́ться;

2. перен., прост. (приобретать культурные навыки) обтёсываться;

1, 2 см. вы́церціся;

3. страд. вытира́ться; см. выціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абце́рціся, абатруся, абатрэшся, абатрэцца; абатромся, абатрацеся; пр. абцёрся, ‑церлася; заг. абатрыся; зак.

1. Абцерці сябе; выцерціся. Абцерціся ручніком. □ Потым [Пятрок] збольшага абцёрся рукавамі сарочкі і ўвайшоў у хату. Нікановіч. Трэба ж было адпачыць, абцерціся, бо на запыленых тварах блішчалі толькі вочы. Чарнышэвіч. // Ачысціцца, выцерціся, стаць бліскучым ад частага ужывання, трэння. Ужо абцерліся лемяхі аб жорсткую сырую зямлю і заблішчалі на сонцы. Галавач.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сцерціся ад частага ужывання, нашэння, трэння. Фарба на шафе абцерлася. □ Калі [Сідар] узяў вугаль у пальцы, убачыў, што ён зусім ужо абцёрся, пальцы ў сажу не мажуцца. Галавач.

3. перан. Разм. Засвоіць манеры, набыць звычкі, прынятыя ў калектыве, асяроддзі. Цяжка было ў школе, пакуль збольшага абцёрся. Таўлай. Нібыта Гарбачэня, няўжо ж, — прыглядаючыся, гаварыў пастух. — А божачка! Што значыць чалавек пабыў сярод людзей, як абцёрся — не пазнаць. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)