бахва́лка выхваля́ка, -кі ж., хвалько́ нескл., ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

brag​1 [bræg] n.

1. хвальба́

2. хвалько́, выхваля́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Práhler

m -s, - хвалько́, выхваля́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фанфаро́н

(ісп. fanfarron, ад ар. farfar = легкаважны)

хвалько, выхваляка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хвасту́н разг. хвалько́, -ка́ м., самахва́л, -ла м., выхваля́ка, -кі м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хвасту́нья ж., разг. хвалько́, -ка́ м., самахва́лка, -кі ж., выхваля́ка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фанфаро́н

(фр. fanfaron < ісп. fanfarron, ад ар. farfar = легкаважны)

хвалько, выхваляка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

braggart

[ˈbrægərt]

1.

n.

выхваля́ка -і m., хвалько́ -а́ m.; самахва́л -а m., самахва́лка f.

2.

adj.

які́ выхваля́ецца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)