вы́хаплены в разн. знач. вы́хваченный; см. вы́хапіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выхо́пліваць несов., в разн. знач. выхва́тывать; см. вы́хапіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

yank out

informal

вы́хапіць, вы́рваць

рыво́к -ўка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кольт, ‑а, М ‑льце, м.

Рэвальвер або кулямёт спецыяльнай сістэмы. Дубіна паспеў яшчэ выхапіць колы і стрэліць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyszarpać

зак. вырваць; выхапіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyszarpnąć

зак. вырваць; выхапіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wégschnappen

vt вы́хапіць

j-m etw. vor der Náse ~ — вы́хапіць у каго́-н. што-н. з-пад но́са

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ву́хватнік ’ляпёшка, якую пякуць перад тым як саджаць хлеб у печ’ і ву́хвацень ’тс’ (КТС). Ад выхваціць (дыял. вухваціць) ’выхапіць’; параўн. іншую назву выхапень ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́махнуть сов., прост.

1. вы́гнаць;

2. вы́хапіць;

3. вы́бегчы, вы́скачыць;

4. вы́махаць, вы́махнуць, вы́гнаць, вы́расці; см. выма́хивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́хваціць, ‑хвачу, ‑хваціш, ‑хваціць; зак., што.

Тое, што і выхапіць. Страшэнны штукар і свавольнік гэты Нёман. Кожны год удзярэ ён якую-небудзь штуку: то выкаціць на чый-небудзь шнур стары .. труп дрэва, то выхваціць цэлую луку ў адных і прыточыць другім. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)