вы́таплены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выто́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытопліваць — вытапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́топить​II сов. (сало и т. п.) вы́тапіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́тапка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытопліваць — вытапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натапі́ць, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., чаго.

Растапіць або вытапіць у якой‑н. колькасці. Натапіць воску. Натапіць збан масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тапка ж.

1. вы́топка; см. вы́тапіць;

2. только мн. вы́топки, отто́пки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wytopić

зак.

1. тэх. выплавіць;

2. вытапіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Паце́пліць ’вытапіць (грубку)’ (Нас.; мядз., паст., Сл. ПЗБ). Рус. потеплить (свечку перад іконай) ’запаліць, каб свечка пагарэла, а потым пагасіць яе’. Да цяпло, цёплы (гл.). Магчыма, гэта калька-балтызм, параўн. літ. šildyti, apšildyti ’апальваць, тапіць’ — šiltis, šiluma ’цяпло’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)