вы́слаць

‘да высцілаць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́сцелю вы́сцелем
2-я ас. вы́сцелеш вы́сцелеце
3-я ас. вы́сцеле вы́сцелюць
Прошлы час
м. вы́слаў вы́слалі
ж. вы́слала
н. вы́слала
Загадны лад
2-я ас. вы́сцелі вы́сцеліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́слаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

mościć

незак. масціць, высцілаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ву́сцілка (БРС), ву́сцелка і высці́лка ’вусцілка’ (КСТ), укр. устілка ’тс’. Ад усціла́ць, высцілаць, гл. сцялі́ць; адносна націску параўн. ву́стаўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сці́лка ’подсцілка з тонкай скуры, тканіны і пад., якая ўкладваецца ў абутак’ (ТСБМ). Ад -сцілаць, параўн. усціла́ць, высціла́ць, гл. сцяліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

áuskleiden

1.

vt

1) раздзява́ць, распрана́ць

2) абшыва́ць (дошкамі), абкле́йваць шпале́рамі; высціла́ць

2.

(sich) раздзява́цца, распрана́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

масці́ць

1. (падлогу) díelen vt, mit Díelen belégen; (брукаваць) pflástern vt;

2. разм. (размяшчаць) únterbringen* vt; áuslegen vt (высцілаць) (чым-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áuslegen

vt

1) выкла́дваць, высціла́ць

2) выстаўля́ць (тавары)

3) выкла́дваць [выклада́ць] (грошы)

für j-n ~ — плаці́ць за каго́-н.

4) тлума́чыць

éinen Text ~ — каменці́раваць тэкст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

масці́ць, машчу, мосціш, мосціць; незак., што.

1. Рабіць насціл з дошак, бярвенняў і пад. Масціць падлогу. □ Ля берага Дзвіны стаялі баржы, іх злучалі, масцілі паверх дошкамі. Хадкевіч. Пачалі браты церабіць прасекі ў пушчы ды масціць грэблі. Якімовіч.

2. Тое, што і брукаваць. — Рабіў, што траплялася. Брук масціў, печы мураваў, а пасля пры кавалях быў. Чорны.

3. Разм. Старанна ўкладваць, размяшчаць. Масціць мяшкі на воз. // Высцілаць чым‑н. для больш зручнага карыстання. Воз рыхтуюць звечара. Мажуць дзёгцем калёсы, мосцяць канюшынай .. сядзенне, кладуць для нечага дошкі... Васілевіч. [Падводчык] час ад часу злазіў з саней, на хаду папраўляў хамут, затым, пакрэктваючы, масціў пад сябе салому. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

line​2 [laɪn] v.

1. абіва́ць, абшыва́ць знутры́; высціла́ць чым-н.;

Her coat was lined with silk. Яе паліто было на шоўкавай падкладцы/падбіўцы.

2. выстро́йвацца ў рад, лі́нію; цягну́цца ўздоўж;

Thousands of people lined the streets of the capital. Тысячы людзей стаялі ўздоўж вуліц сталіцы.

♦

line one’s own pockets разбагаце́ць

line up [ˌlaɪnˈʌp] phr. v. ста́віць; станаві́цца; выстро́йваць у рад;

Line up, everybody! Станьце ўсе ў рад!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Масці́ць ’рабіць насціл з дошак, бярвенняў (у мосце, падлозе)’, ’старанна ўкладваць, высцілаць’, ’брукаваць’, ’слаць пасцель’, ’рабіць сядзенне ў возе’, ’віць гняздо’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., Мат. Гом.; КЭС, лаг.), ’рабіць кладку’ (брасл., Сл. ПЗБ), ’рабіць падлогу з грунту (дзёрну, пяску)’ (ТС); масці́цца ’падсядаць’ (Шат., Нас.), ’ладзіцца, рыхтавацца’ (КЭС, лаг.), ’заляцацца’ (ігн., Сл. ПЗБ); масці́шча ’памост’ (красл., Сл. ПЗБ), масці́шчэ ’балотца за дварамі, да якога вялі масты праз ручай’ (Янк. 2), масці́шча, машчы́шча, маставі́шча, мастоўе ’места, дзе быў мост і грэбля’ (слаўг., Яшк.). Укр. мостити(ся), мостище, рус. мостить(ся) ’тс’, ст.-рус. мостити ’насцілаць мост, рабіць гаць, падлогу’, мостище ’месца, дзе быў мост ці гаць’. Да прасл. mostiti. Гл. мост.

*Масці́ць 2, драг. умостэ́тэ, намостэ́тэ ў бо́ке ’накласці грымакоў, адлупцаваць, старанна біць’ (КЭС), мостыты ’знеслаўляць’ (З нар. сл.). Народная этымалогія злучае з масціць, аднак параўн. ст.-грэч. μαστίω ’біць хвастом аб свае бакі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)