о́пій, -ю, м.

Высушаны млечны сок з няспелых галовак маку, які ўжыв. як наркатычны і болесуцішальны сродак.

|| прым. о́пійны, -ая, -ае.

О. мак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завя́лены, ‑ая, ‑ае.

Высушаны на паветры; вялены. Завяленая рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валкава́льнік, ‑а, м.

Спец. Машына, якая збірае высушаны фрэзерны торф у валкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sere

[sɪr]

adj.

вы́ветраны, вы́сушаны; зьвя́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sundried

[ˈsʌndraɪd]

adj.

вы́сушаны на со́нцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Трахны́ ‘добры, добра высушаны’ (Сцяшк. Сл.). Параўн. укр. дыял. тра́кти, тря́хти ‘прасыхаць’, паводле ЕСУМ (5, 666), няяснага паходжання. Звязана з літ. traišùs ‘высушаны, спарахнелы’?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

о́пій, ‑ю, м.

Высушаны млечны сок з няспелых галовак маку, які з’яўляецца моцным наркотыкам (выкарыстоўваецца для атрымання розных лячэбных сродкаў).

[Лац. opium, з грэч. ópion — макавы сок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Высушаны кавалак хлеба, булкі, а таксама гатунак сухога печыва.

Пачак сухароў.

Малочныя сухары.

2. перан. Сухі (у 8 знач.), нячулы чалавек (разм.).

Не чалавек, а с.

|| прым. суха́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

emaciated

[ɪˈmeɪʃieɪtɪd]

adj.

чэ́злы, схудне́лы вы́сушаны, зьнясі́лены (хваро́бай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пересу́шенный

1. пасу́шаны, перасу́шаны, паперасу́шваны, вы́сушаны;

2. перасу́шаны;

3. перасу́шаны; см. пересушить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)