Virtuosität

[v-]

f - віртуо́знасць, высо́кае майстэ́рства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hóchspannung

f -, -en эл. высо́кае напру́жанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

узвыша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. узвысіцца.

2. Пра што-н. высокае: стаяць, знаходзіцца дзе-н., вылучаючыся сярод чаго-н. сваёй вышынёй; высіцца.

Уздоўж набярэжнай узвышаліся будынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

высокасцябло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае высокае сцябло. Высокасцябловая кукуруза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артысты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць артыстычнага; высокае майстэрства, віртуознасць. Артыстычнасць выканання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wysokie

н. в. Высокае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

генералі́сімус, ‑а, м.

Самае высокае воінскае званне. // Асоба, якая мае гэта званне.

[Ад лац. generalissimus — самы галоўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокапаста́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Які займае высокае грамадскае або службовае становішча. Высокапастаўленая асоба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́жа, -ы, мн. -ы, веж і -аў, ж.

1. Высокае і вузкае архітэктурнае збудаванне.

2. Ахоўная браніраваная вышка для гармат і кулямётаў на суднах, танках і пад.

|| прым. ве́жавы, -ая, -ае.

В. кран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наве́дванне ср.

1. (действие) посеще́ние;

2. посеща́емость ж.;

высо́кае н. заня́ткаў — высо́кая посеща́емость заня́тий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)