выраўно́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выраўнавацца.

2. Зал. да выраўноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраўно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выраўноўваць — выраўнаваць і выраўноўвацца — выраўнавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прямиться вы́прастацца, мног. павыпро́ствацца; вы́раўнавацца, мног. павыраўно́ўвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyrównać się

зак. выраўнавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мо́лока ’топкая мясціна на лузе, у балоце’ (ТС). У выніку гіперправільнага выраўнавацца групы ‑ol‑ у ‑оло‑ з ⁺млака, мла́кі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wyprostować się

зак. выпраставацца, выраўнавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozprostować się

зак. выпрастацца, выраўнавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́раўняцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

1. Тое, што і выраўнавацца.

2. Разагнуцца, выпрастацца.

Жанчына, убачыўшы нас, выраўнялася, прывіталася.

3. Размясціцца па прамой лініі, параўняцца.

Калона выраўнялася.

В. ў рабоце з кім-н. (перан.).

4. Стаць лепшым (у фізічных або духоўных адносінах).

Хлапец выраўняўся і пастрайнеў.

|| незак. выро́ўнівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загла́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

1. Выраўнавацца, стаць гладкім. Складкі на сукенцы загладзіліся. Поўсць на кані загладзілася.

2. перан. Страціць вастрыню, стаць менш адчувальным. [Яніна:] Выдайце мяне за Лявона, і ўсё загладзіцца. Козел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раската́ться

1. (развернуться) раскаці́цца;

2. (катком) раскача́цца;

3. (выровняться) укача́цца, вы́раўнавацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)