determinative

[dɪˈtɜ:rmɪnətɪv]

1.

adj.

вызнача́льны, выраша́льны

2.

n.

выраша́льны фа́ктар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

determinant

[dɪˈtɜ:rmɪnənt]

1.

n.

вызнача́льны, выраша́льны фа́ктар

2.

adj.

выраша́льны, раша́ючы; гало́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áusschlaggebend

a выраша́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rozstrzygający

rozstrzygając|y

рашаючы, вырашальны;

~y moment — вырашальны (рашаючы) момант;

~a chwila — рашаючая хвіліна;

~y głos — вырашальны (рашаючы) голас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

decydujący

вырашальны; рашаючы;

w ~m momencie — у вырашальны момант; у крытычны момант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

conclusive

[kənˈklu:sɪv]

adj.

заклю́чны; выраша́льны; перакана́ўчы (до́каз)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

determinatív

a вызнача́льны; выраша́льны, рашу́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

solvable

[ˈsɑ:lvəbəl]

adj.

1) выраша́льны

2) раствара́льны, распушча́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entschéidend

a рашу́чы, выраша́льны

éine ~e Überlégenheit — перава́жная бо́льшасць

~e Stímme — рашу́чы го́лас; выраша́льны го́лас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bestímmend

a

1) вызнача́льны

2) выраша́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)