выпи́хивать несов. выпіха́ць, выпі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпі́хваць несов., см. выпіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпіха́ць — выпхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпіхнуць і вы́піхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выта́лкивать несов. вышту́рхваць, выштурхо́ўваць; выпіха́ць, выпі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выпхнуцца.

2. Зал. да выпіха́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выто́ўхваць

‘выштурхоўваць, выпіхаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выто́ўхваю выто́ўхваем
2-я ас. выто́ўхваеш выто́ўхваеце
3-я ас. выто́ўхвае выто́ўхваюць
Прошлы час
м. выто́ўхваў выто́ўхвалі
ж. выто́ўхвала
н. выто́ўхвала
Загадны лад
2-я ас. выто́ўхвай выто́ўхвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выто́ўхваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпіха́цца несов.

1. прост. высо́вываться, вылеза́ть;

2. страд. выта́лкиваться; выпи́хиваться; см. выпіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

extrude

[ɪkˈstru:d]

1.

v.t.

вышту́рхваць, выпіха́ць, выціска́ць

2.

v.i.

выдзяля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wypychać

зак.

1. напіхаць;

2. выпіхаць, выштурхоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)