выто́ўхваць
‘выштурхоўваць, выпіхаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выто́ўхваю | выто́ўхваем | |
| выто́ўхваеш | выто́ўхваеце | |
| выто́ўхвае | выто́ўхваюць | |
| Прошлы час | ||
| выто́ўхваў | выто́ўхвалі | |
| выто́ўхвала | ||
| выто́ўхвала | ||
| Загадны лад | ||
| выто́ўхвай | выто́ўхвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выто́ўхваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)