Verbum

ака́зія, -і, мн. -і, -зій, ж.

1. Зручны, спрыяльны выпадак для паездкі або перасылкі чаго-н. з кім-н.

Якраз надарылася зручная а.

2. Рэдкі, незвычайны выпадак (разм.).

Што за а.!

адзі́нкавы, -ая, -ае.

Асобы, рэдкі, нехарактэрны.

А. выпадак.

|| наз. адзі́нкавасць, -і, ж.

ка́зус, -у, мн. -ы, -аў, м.

Складаны, заблытаны выпадак.

|| прым. ка́зусны, -ая, -ае.

крыміна́льны, -ая, -ае.

Звязаны са злачынствам; злачынны.

К. выпадак.

|| наз. крыміна́льнасць, -і, ж.

імаве́рны, -ая, -ае.

Магчымы, дапушчальны, верагодны, праўдападобны.

І. выпадак.

|| наз. імаве́рнасць, -і, ж.

неспадзява́насць, -і, ж.

1. гл. неспадзяваны.

2. Нечаканае здарэнне, выпадак і пад.

Прыемная н.

наго́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Падстава для чаго-н., выпадак.

Выдалася такая н.

аднаскла́д, -у, -дзе, м. (спец.) Найпрасцейшы від алгебраічнага выразу элементарнай алгебры; прыватны выпадак мнагаскладу.

прамарга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што (разм.).

Празяваць, упусціць.

П. выгадны выпадак.