механіцы́зм

(ад гр. mechanikos = вынаходніцкі)

антыдыялектычны кірунак у філасофіі, які зводзіць усю разнастайнасць быцця да простых законаў механікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

механі́чны

(гр. mechanikos = вынаходніцкі)

1) які мае адносіны да механікі (напр. м. рух);

2) які дзейнічае пры дапамозе механізмаў, звязаны з вырабам, рамонтам механізмаў (напр. м. цэх);

3) перан. які дзейнічае аўтаматычна, без удзелу свядомасці (напр. м-ае завучванне матэрыялу).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

skill [skɪl] n. (in/at)

1. майстэ́рства, уме́льства; во́пыт, спрыт; спра́ўнасць;

show great skill at driving уме́ла вадзі́ць машы́ну;

skill in debate уме́нне ве́сці дэба́ты;

skill in lecturing майстэ́рства ле́ктара;

basic skills гало́ўныя ўме́нні (чытанне, пісьмо, падлік)

2. кваліфіка́цыя; та́лент; прафе́сія;

professional skills прафесі́йная кваліфіка́цыя;

language skills маўле́нчыя на́выкі і ўме́нні;

skill formation падрыхто́ўка кваліфікава́ных ка́драў;

creati ve/inventive skill тво́рчы/вынахо́дніцкі та́лент;

skill in speech дар сло́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)