павымо́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вымасціць, замасціць усё, многае. Павымошчваць вуліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́брукаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Вымасціць каменнем, клінкерам, брусчаткай. Выбрукаваць вуліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамасці́ць, ‑машчу, ‑мосціш, ‑мосціць; зак., што.

Вымасціць нанава, яшчэ раз, іначай. Перамасціць вуліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мостить сов. вы́масціць, мног. павымо́шчваць; (камнем) вы́брукаваць, мног. павыбруко́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памасці́ць, ‑машчу, ‑мосціш, ‑мосціць; зак., што.

1. Вымасціць усё, многае.

2. і без дап. Масціць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áuspflastern

vt вы́масціць, вы́лажыць плі́ткай (дарожку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вымо́шчваць несов. (устилать деревом, камнем, сеном и т.п.) выма́щивать; выстила́ть; см. вы́масціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wymościć

зак. вымасціць, вылажыць, выкласці;

wymościć wóz sianem — выкласці воз сенам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́машчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вымасціць.

2. у знач. прым. Які мае каменнае, цаглянае ці іншае пакрыццё; высланы чым‑н. Мінулася кароткая вуліца з вымашчанымі ходнікамі, драўляны ў дошках з дзіркамі мосцік праз вузка-імклівую рэчку, і .. [дзяўчаты] пайшлі алешнікам. Адамчык. А міма праязджаюць у вымашчаных палукашках, у санях-развалках, на якіх сядзяць, як хто хоча. Каліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́класці, -кладу, -кладзеш, -кладзе; -кладзі; -кладзены; зак.

1. каго-што. Выняўшы адкуль-н., пакласці.

В. пакупкі з сумкі.

2. што чым. Пакрыць, аздобіць, вымасціць (паверхню чаго-н.).

В. сцены кафляй.

3. што. Збудаваць, вывесці.

В. фундамент.

4. перан., што. Адкрыта выказаць, паведаміць.

В. прэтэнзіі, меркаванні.

В. просьбу.

|| незак. выкла́дваць, -аю, -аеш, -ае і выклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 4 знач.).

|| наз. выкла́дванне, -я, н., выклада́нне, -я, н. (да 4 знач.), вы́клад, -у, М -дзе, м. (да 4 знач.) і вы́кладка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2 знач.; спец.).

|| прым. выкладны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)