Вылічэнне класаў 1/235; 3/193, 194; 4/588; 6/239, 417; 7/83; 10/361, 541

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Інтэгральнае вылічэнне 1/472; 2/309, 313; 3/193, 604; 4/334; 5/121—122; 7/82, 84

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Варыяцыйнае вылічэнне 2/309, 609—610; 3/190, 193; 4/336, 588; 6/241; 7/84, 378; 10/651

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вылічэнне прэдыкатаў 3/193, 194—195; 4/588; 5/71; 6/239; 7/83, 280; 9/512; 10/108, 541

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дыферэнцыяльнае вылічэнне 2/309, 313, 609; 3/193, 206, 604; 4/333, 334; 5/121; 6/241; 7/82, 84, 545

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вылічэнне выказванняў 1/235; 3/187, 193—194; 4/588; 5/71, 130; 6/239; 7/83, 211, 280; 10/108, 361, 541

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Канечных рознасцей вылічэнне 5/379—380; 6/369

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

вычисле́ние вылічэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інтэгра́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: велічыня, якая атрымліваецца ў выніку дзеяння, адваротнага дыферэнцыраванню.

|| прым. інтэгра́льны, -ая, -ае.

Інтэгральнае вылічэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

computation [ˌkɒmpjuˈteɪʃn] n. вылічэ́нне, пад лі́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)