запунсаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Зрабіцца пунсовым.

Шчокі ў дзяўчыны запунсавелі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вылучыцца сваім пунсовым колерам, паказацца (пра што-н. пунсовае).

У траве запунсавелі суніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hócharbeiten

(sich) аддз. вы́лучыцца [вы́значыцца] ула́снымі намага́ннямі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́двинуться

1. вы́сунуцца;

2. (занять видное положение) вы́лучыцца, вы́значыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шчалачыцца, ‑чыцца; зак.

Спец. Вылучыцца з цвёрдага рэчыва, масы, растварыўшыся ў вадкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плавіцца, ‑віцца; зак.

Вылучыцца ў выніку плаўкі. // Разм. Расплавіцца. [Назар:] — Выплавіліся [падшыпнікі] нашчэнт, Васіль Рыгоравіч. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залілаве́ць, ‑ее; зак.

1. Вылучыцца ліловым колерам, паказацца (пра што‑н. ліловае).

2. Стаць ліловым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́крышталізавацца, ‑зуецца; зак.

1. Вылучыцца ў выглядзе крышталяў.

2. перан. Прыняць выразную ўстойлівую форму. Выкрышталізаваўся характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отдели́ться

1. в разн. знач. аддзялі́цца, мног. пааддзяля́цца;

2. (выделиться) вы́дзеліцца, вы́лучыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyróżnić się

зак. адрозніцца, вылучыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaznaczyć się

зак. абазначыцца, вылучыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)