áuspflastern

vt вы́масціць, вы́лажыць плі́ткай (дарожку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Паклада́ць ’кастрыраваць, лягчаць (пра жывёл)’ (ТСБМ, Гарэц., Шат., Юрч., Янк. 1, Др.-Падб.). Гл. выкласці, вылажыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́ложить сов.

1. (вынуть откуда-л.) вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць; (много чего-л.) вы́класці, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць;

2. (покрыть поверхность чем-л.) вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць; вы́масціць, мног. павымо́шчваць; (кругом) аблажы́ць, абкла́сці, мног. паабклада́ць, паабкла́дваць; (выстлать) вы́слаць, мног. павысціла́ць;

3. (отделать обшивкой) уст. аблямава́ць, мног. пааблямо́ўваць, абшы́ць, мног. паабшыва́ць;

4. (соорудить из камня, кирпича) злажы́ць, скла́сці, мног. пасклада́ць, паскла́дваць, вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць;

5. перен. (высказать), разг. вы́лажыць, вы́класці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лажаны

1. вы́ложенный;

2. вы́ложенный, уло́женный;

3. возведённый, вы́веденный;

4. перен. изло́женный;

1-4 см. вы́лажыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cough​2 [kɒf] v.

1. ка́шляць; пака́шліваць

2. чхаць (пра матор)

cough up [ˌkɒfˈʌp] phr. v.

1. адка́шліваць, адха́ркваць

2. infml вы́лажыць/вы́класці (грошы); неахво́тна вы́даць (інфармацыю)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ако́лічны, ‑ая, ‑ае.

Навакольны, сумежны, суседні. [Пан:] — Заўтра ж дай ведаць мужыкам аколічных вёсак, хай прыходзяць да мяне. Чарот. Як жонка члена сельскага Савета.. [Сідарыха] ведае ўсе аколічныя навіны і не вытрымае, каб не вылажыць іх усе да адной перад Арынай. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wymościć

зак. вымасціць, вылажыць, выкласці;

wymościć wóz sianem — выкласці воз сенам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выкла́дваць несов.

1. выкла́дывать;

2. (покрывать поверхность чем-л.) выкла́дывать, укла́дывать;

3. возводи́ть, выводи́ть;

4. перен. излага́ть;

1-4 см. вы́класці, вы́лажыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wygarnąć

зак.

1. выграбці, выгарнуць;

2. перан. вылажыць, выкласці;

wygarnąć komu prawdę — выкласці каму праўду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́валіць ​1, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

1. Пераварочваючы, прымусіць выпасці, упасці. Вываліць седакоў з саней.

2. што. Разм. Выйсці, выехаць натоўпам. Тры суседнія вёскі: Некрашы, Баркі і Міцькі, як згаварыўшыся, вывалілі ў лес. Лобан.

3. што. Вылажыць, высылаць што‑н. адкуль‑н. Вываліць на стол усё, што было ў кішэнях. // перан. Расказаць пра што‑н. з усімі падрабязнасцямі.

4. што. Разм. Высунуць. Вываліць язык.

вы́валіць ​2, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Зрабіць шляхам валення (пра сукно).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)