abduct [æbˈdʌkt] v. кра́сці; выкрада́ць (людзей, дзяцей)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

похища́ть несов. выкрада́ць, кра́сці; см. похи́тить​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kidnap [ˈkɪdnæp] v. выкрада́ць (людзей з мэтай атрымаць выкуп)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

abduct

[æbˈdʌktˈ]

v.t.

выкрада́ць (асо́бу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wykradać

незак. выкрадаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выкрада́нне ср. выкра́дывание, похище́ние; уво́д м.; уго́н м.; см. выкрада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкрада́цца несов., страд. выкра́дываться, похища́ться; уноси́ться; уводи́ться; угоня́ться; см. выкрада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выкрада́льнік (БРС). Да выкрадаць (гл. красці); структурная калька рус. похити́тель або самастойнае ўтварэнне па тыпу выкрывальнік, злучальнік і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kidnap

[ˈkɪdnæp]

v.t.

выкрада́ць (дзіця́); сі́лаю забіра́ць; хапа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entführen

vt выкра́даць, зво́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)