выко́чвацца несов., возвр., страд. выка́тываться; см. вы́каціцца, выко́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusrollen

vt

1) выко́чваць; размо́тваць

2) ав. зако́нчыць прабе́г (пры пасадцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ука́тывать​II несов. (к укати́ть)

1. (угонять, катя) каці́ць; (выкачивать) выко́чваць; (откачивать) адко́чваць; (куда-л.) зако́чваць;

2. (уезжать) разг. е́хаць; (выезжать) выязджа́ць; (отъезжать) ад’язджа́ць; (куда-л.) заязджа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)