законавучы́цель, ‑я, м.

Уст. Выкладчык закону божага ў дарэвалюцыйнай школе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фізру́к, ‑а, м.

Той, хто праводзіць заняткі па фізкультуры; выкладчык фізкультуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lecturer [ˈlektʃərə] n. ле́ктар, дакла́дчык, выкла́дчык (ва ўніверсітэце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

балетма́йстар, ‑тра, м.

Пастаноўшчык танцаў у балеце. // Выкладчык балетных танцаў у харэаграфічных навучальных установах.

[Ням. Balletmeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

don​1 [dɒn] n. BrE прафе́сар; выкла́дчык (брытанскага ўніверсітэта)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

assistant professor [əˌsɪstəntprəˈfesə] n. AmE ≅ дацэ́нт (выкладчык універсітэта ці каледжа)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

profesor

м.

1. прафесар;

2. настаўнік; выкладчык;

profesor prawa — выкладчык права

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

professor [prəˈfesə] n.

1. прафе́сар (універсітэта)

2. AmE выкла́дчык (універсітэта, каледжа)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Дыянісій (выкладчык філасофіі 16 ст.) 9/537

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сямашка В. (выкладчык муз. тэхнікума) 12/621

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)