вы́караніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́караню |
вы́каранім |
| 2-я ас. |
вы́караніш |
вы́караніце |
| 3-я ас. |
вы́караніць |
вы́караняць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́караніў |
вы́каранілі |
| ж. |
вы́караніла |
| н. |
вы́караніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́карані |
вы́караніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́караніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выкарэ́ньваць
‘выкараняць, вынішчаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выкарэ́ньваю |
выкарэ́ньваем |
| 2-я ас. |
выкарэ́ньваеш |
выкарэ́ньваеце |
| 3-я ас. |
выкарэ́ньвае |
выкарэ́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выкарэ́ньваў |
выкарэ́ньвалі |
| ж. |
выкарэ́ньвала |
| н. |
выкарэ́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выкарэ́ньвай |
выкарэ́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выкарэ́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
марнатра́ўства, ‑а, н.
Неразумнае марная трата чаго‑н. Абавязак кожнага дэпутата — рашуча выкараняць безгаспадарчасць, марнатраўства, дабівацца .. выдатнай якасці прадукцыі, зніжэння затрат. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
áustilgen
vt выкараня́ць, вынішча́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
przetrzebiać
незак. выкараняць; вынішчаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
экспланта́т
(ад лац. explantare = выкараняць)
частка органа або тканкі, якая выкарыстоўваецца для эксплантацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
карчава́ць
1. róden vt;
2. перан. (выкараняць, вынішчаць) áusrotten vt, áusmerzen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
wykorzeniać
незак. выкараняць, знішчаць, вынішчаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wytępiać
незак. знішчаць; вынішчаць; выкараняць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
uproot
[ʌpˈru:t]
v.t.
1) вырыва́ць з карэ́ньнем
2) выкараня́ць, зьнішча́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)