выкарэ́ньваць

‘выкараняць, вынішчаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выкарэ́ньваю выкарэ́ньваем
2-я ас. выкарэ́ньваеш выкарэ́ньваеце
3-я ас. выкарэ́ньвае выкарэ́ньваюць
Прошлы час
м. выкарэ́ньваў выкарэ́ньвалі
ж. выкарэ́ньвала
н. выкарэ́ньвала
Загадны лад
2-я ас. выкарэ́ньвай выкарэ́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выкарэ́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)