Verbum

праці́віцца, -ціўлюся, -цівішся, -цівіцца; незак., каму-чаму.

Выказваць нязгоду, супраціўляцца.

П. злу.

|| зак. запраці́віцца, -ціўлюся, -цівішся, -цівіцца.

давяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. даверыць.

2. каму. Выказваць пачуццё даверу.

Ён мне давярае ва ўсім.

выдыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., перад кім-чым (разм.).

Дагаджаць каму-н., выказваць сваю адданасць.

В. перад начальствам.

малі́ць, малю́, мо́ліш, мо́ліць; незак., каго (што).

Надта прасіць, выказваць просьбы.

М. аб памілаванні.

|| наз. мале́нне, -я, н.

скрыгата́ць, -гачу́, -го́чаш, -го́ча; -гачы́; незак.

Утвараць гукі скрыгату.

Дзверы скрыгочуць.

◊

Скрыгатаць зубамі — выказваць незадавальненне, злосць.

|| наз. скрыгата́нне, -я, н.

пастулі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак. (кніжн.).

Выказаць (выказваць) што-н. у якасці пастулата.

П. якое-н. палажэнне.

зы́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак., што каму-чаму.

Жадаць, выказваць, выражаць каму-, чаму-н. пажаданні.

Зычу вам многа шчасця і моцнага здароўя.

франдзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак. (кніжн.).

Займацца франдзёрствам; выказваць незадаволенасць кім-, чым-н. з-за жадання супярэчыць.

|| наз. франдзі́раванне, -я, н.