éinochsen

vt разм. вы́зубрыць (урок і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́долбить сов.

1. (углубление) вы́дзеўбці, мног. павыдзёўбваць;

2. (механически выучить) прост. вы́зубрыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прозубри́ть​II сов., разг.

1. (тщательно выучить) вы́зубрыць;

2. (некоторое время) празубры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wykuć

зак.

1. выкаваць;

2. перан. вызубрыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wkuć

зак.

1. укаваць;

2. разм. вызубрыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

blacha

blach|a

ж.

1. бляха;

blacha stalowa — ліставое жалеза;

2. пліта;

3. зборн. муз. духавыя інструменты;

wykuć na ~ę школьн. вызубрыць; ведаць назубок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)