вы́пнуцца, ‑пнуся, ‑пнешся, ‑пнецца; зак.
Разм. Выдацца, высунуцца ўперад; набухнуць. На сухой жылістай шыі выпнуліся сінія вены. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нада́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыцца; зак.
1. безас., з інф. Прыйсціся, здарыцца.
Мне таксама надарылася там пабываць.
2. Выдацца, выпасці.
Вясна надарылася надзвычай ранняя.
3. Трапіцца, сустрэцца.
Надарыўся цікавы чалавек.
|| незак. надара́цца, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́ставіцца, ‑стаўлюся, ‑ставішся, ‑ставіцца; зак.
1. Выдацца ўперад; высунуцца. Выставіцца з-за вугла, з акна.
2. Зак. да выстаўляцца (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́перціся, ‑пруся, ‑прашся, ‑прэцца; зак.
Разм.
1. Выйсці, вылезці адкуль‑н., пераадолеўшы перашкоды. Конь выперся з хлява.
2. Выдацца, высунуцца за межы чаго‑н. Выперціся наперад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́перці, -пру, -праш, -пра; вы́пер, -рла; -пры; -перты; зак.
1. каго-што. Выцесніць напорам, выдавіць сілай.
В. дно ў бочцы.
2. каго. Выгнаць, выключыць, звольніць (разм.).
В. з хаты.
В. з работы.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выдацца, высунуцца за межы чаго-н. (разм.).
В. наперад.
|| незак. выпіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́даться
1. (образовать выпуклость) вы́дацца, вы́таркнуць, вы́пнуцца, вы́пукліцца;
2. (выделиться) вы́значыцца;
3. разг. (случиться, оказаться) вы́пасці; вы́дацца, вы́дарыцца; нада́рыцца; (найтись) знайсці́ся;
вы́дался со́лнечный денёк вы́паў (вы́даўся) со́нечны дзянёк;
вы́далось не́сколько часо́в свобо́дного вре́мени вы́дарылася (знайшло́ся) не́калькі гадзі́н во́льнага ча́су;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Надары́цца ’выдацца, трапіцца’ (ТСБМ). Запазычана з польск. nadarzyć się ’тс’, пра што сведчыць адсутнасць слова ў народных гаворках, ізаляваны характар у лексіконе літаратурнай мовы (гл., аднак, зда́рыцца, якое па тых жа меркаваннях таксама можа быць аднесена да запазычання), а таксама месца націску ў слове.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выдава́цца несов.
1. в разн. знач. выдава́ться; см. вы́дацца;
2. выдава́ться; издава́ться; разглаша́ться, предава́ться; отдава́ться; см. выдава́ць 1-4, 6, 7
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́дарыцца, ‑рыцца; зак.
Разм. Нечакана настаць, здарыцца. — Бывае — скарынцы будзеш рад, — сказаў стары. — Мала якая патрэба выдарыцца. Баранавых. // Выдацца, выпасці (пра час). Вясна выдарылася цёплая, лагодная. □ [Аляксей] ведаў, што з гадзіны на гадзіну можа прыйдзецца ехаць на фронт, а тады невядома, калі выдарыцца вольная хвіліна. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́тыркнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
Разм.
1. Высунуцца, паказацца адкуль‑н. знутры. Вытыркнуцца з акопа. □ З-пад машыны вытыркнулася казала стрыжаная галава і гукнула: — Паветра! Лужанін.
2. Утварыць выступ; выдацца; выразна абазначыцца. Вочы ў старога сталі вялікія, круглыя, клінок барады вытыркнуўся наперад, рот раскрыўся. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)