вы́гиб вы́гін, -ну м., вы́гіб, -бу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагну́тасць, ‑і, ж.

Стан пагнутага; выгіб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

седлападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму сядла. Седлападобны выгіб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заві́ліна, ‑ы, ж.

Выгіб, звіліна. Парамі паварочваўся на завілінах ракі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караба́ціна, ‑ы, ж.

Выгіб, скрыўленне, няроўнасць. Чэшучы, выгнаць карабаціну ў бервяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не́цца; зак.

Пад уздзеяннем цяжару атрымаць выгіб.

Столь прагнулася.

|| незак. прагіна́цца, -а́ецца і прагіба́цца, -а́ецца.

|| наз. прагі́б, -у, м., прагіна́нне, -я, н. і прагіба́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изги́б в разн. знач. вы́гін, -ну м., вы́гіб, -бу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флексу́ра, ‑ы, ж.

Спец. Ступенепадобны выгіб слаёў горных народ у выніку дэфармацыі зямной кары.

[Ад лац. flexura — выгіб, крывізна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crinkle [ˈkrɪŋkl] n.

1. вы́гіб, вы́гін; зві́ліна, заві́ліна

2. маршчы́на, змо́ршчына; скла́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

curve​1 [kɜ:v] n.

1. крыва́я (графіка, дыяграмы); вы́гін, вы́гіб, паваро́т (дарогі, ракі і да т.п.);

a curve in the road вы́гіб, паваро́т даро́гі; лукаві́на, лука́

2. AmE = curve ball

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)