выгреба́ть несов.

1. выграба́ць; выго́ртваць;

2. (гребя, выплывать) вывясло́ўваць, выплыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusscharren

vt выко́пваць, вырыва́ць, выграба́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выграба́нне ср. выгреба́ние, вы́греб м., вы́гребка ж.; см. выграба́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаро́хаць

‘варушыць, выграбаць што-небудзь (шарохаць салому); штурхаць, тузаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шаро́хаю шаро́хаем
2-я ас. шаро́хаеш шаро́хаеце
3-я ас. шаро́хае шаро́хаюць
Прошлы час
м. шаро́хаў шаро́халі
ж. шаро́хала
н. шаро́хала
Загадны лад
2-я ас. шаро́хай шаро́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шаро́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

wygrzebywać

незак. выграбаць, выгортваць, выкопваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wygarniać

незак.

1. выграбаць, выгортваць;

2. перан. выкладваць, выкладаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гарну́ць, гарну́, го́рнеш, го́рне; гарні́; незак., каго-што.

1. Выцягваць, выграбаць што-н. дробнае, збіраючы ў адно месца.

Г. бульбу з печы.

2. перан. Набываць надта многа чаго-н. для сябе; прагна хапаць.

Ён горне да сябе ўсё.

3. Пяшчотна прыхіляць, туліць да сябе.

Маці гарнула сына да грудзей.

Ведаю, куды ты горнеш (перан.: схіляеш думку, справу).

4. Прыцягваць, прывабліваць (разм.).

Тэатр гарнуў і вабіў моладзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rummage

[ˈrʌmɪdʒ]

1.

v.

1) ры́цца; ко́рпацца, шны́парыць

2) ператраса́ць

3) выграба́ць, выця́гваць

2.

n.

ператру́с -у m., ператраса́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гарну́ць

1. (выграбаць) heráuskratzen vt, heráusscharren vt; zusámmenscharren vt (у адно месца);

2. (туліць да сябе) drücken vt;

◊

гарну́ць да сэ́рца ans Herz drücken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́пел, -лу м. пе́пел; зола́ ж.;

п. ад папяро́сы — пе́пел от папиро́сы;

ператвары́цца ў п. — преврати́ться в пе́пел;

выграба́ць п. з пе́чы — выгреба́ть золу́ из пе́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)