Вымо́ва ’заўвага, якая з’яўляецца пакараннем за правіннасць’ (БРС, КЭС, лаг.); ’вымаўленне’ (Нас., Касп.); ’умоўленая рэч звыш платы’ (Нас.). Крукоўскі (Уплыў, 119) лічыць слова калькай рус. вы́говор, але хутчэй гэта запазычанне з польск. wymowa ’вымаўленне’, якое пад уплывам рус. слова пашырыла свае значэнні.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прабо́рка ж., разг. (выговор) пробо́рка; нахлобу́чка, нагоня́й м.;
даць прабо́рку — дать пробо́рку (нахлобу́чку, нагоня́й)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
занясе́нне ср. занесе́ние;
даць суро́вую вымо́ву з ~ннем у асабі́стую спра́ву — дать стро́гий вы́говор с занесе́нием в ли́чное де́ло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наго́нка ж.
1. в разн. знач. наго́нка;
н. абручо́ў — наго́нка обруче́й;
н. цаны́ — наго́нка цены́;
2. разг. (выговор) нагоня́й м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
продра́ть сов., разг.
1. прадра́ць, прадзе́рці, мног. папрадзіра́ць;
2. (сделать выговор) прост. прабра́ць;
◊
продра́ть глаза́ прост. прадра́ць (прадзе́рці) во́чы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стро́гий в разн. знач. стро́гі;
стро́гий учи́тель стро́гі наста́ўнік;
стро́гий учёт стро́гі ўлік;
стро́гий вы́говор стро́гая вымо́ва;
стро́гие ли́нии стро́гія лі́ніі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вкати́ть сов.
1. укаці́ць; (наверх) ускаці́ць;
2. (въехать) разг. укаці́ць;
3. (об ударе и т. п.) разг. закаці́ць; усы́паць; уляпі́ць;
4. (отметку, выговор) прост. укаці́ць, уляпі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пробо́рка ж.
1. с.-х. прапо́лванне, -ння ср.; прапо́лка, -кі ж., прарыва́нне, -ння ср.; см. пробира́ть 3;
2. (выговор) разг. прабо́рка, -кі ж., вымо́ва, -вы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пробира́ть несов.
1. (пронимать, прохватывать) прайма́ць, прабіра́ць;
2. (делать выговор, бранить кого-л.) разг. прабіра́ць, выгаво́рваць (каму), свары́цца (на каго), ла́яць;
3. (посев) с.-х. прапо́лваць, прарыва́ць; см. пробра́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укаці́ць сов.
1. в разн. знач. вкати́ть;
у. у вазо́ўню калёсы — вкати́ть в сара́й теле́гу;
у. мяч у варо́ты — вкати́ть мяч в воро́та;
у. вымо́ву — вкати́ть вы́говор;
у. дво́йку — вкати́ть дво́йку;
2. разг. (въехать) вкати́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)