выве́дванне ср. выве́дывание, разве́дывание, разузнава́ние; см. выве́дваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выве́двацца несов., страд. выве́дываться, разве́дываться, разузнава́ться; см. выве́дваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áushorchen

vt распы́тваць, выве́дваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разве́дывать несов., в разн. знач. разве́дваць, выве́дваць; см. разве́дать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

explore

[ɪkˈsplɔr]

v.t.

1) выве́дваць

2) дасьле́даваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

worm​2 [wɜ:m] v.

1. паўзці́;

worm one’s way прапаўзці́

2. выпы́тваць, выве́дваць;

worm a secret выве́дваць та́йну

♦

worm oneself into smb.’s confidence уце́рціся ў даве́р’е да каго́-н., убі́цца ў ла́ску да каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

podpytywać

незак. разм. выпытваць; выведваць; выцягваць (інфармацыю)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áusforschen

vt выве́дваць, распы́тваць, выпы́тваць; вайск. збіра́ць зве́сткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Віжава́ць ’выведваць, выглядваць, шпегаваць, сачыць, падпільноўваць, падслухоўваць’ (БРС, КТС, карэліц.; Янк. Мат., Янк. I, Сцяшк. МГ; лаг., КЭС) — дэвербатыўнае ўтварэнне ад віж 1 (гл.) і суф. ‑ovati.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

завіта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Зайсці, заехаць на кароткі час; наведацца, заглянуць. У мястэчку .. [Мікола Цябут] паяўляецца даволі часта і не прамінае выпадку завітаць да сяброў. Навуменка. Вера Іванаўна.. пачала асцярожна выведваць, з якімі памерамі завітаў Анатоль. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)