выбача́ць (каму, каму за што) несов. извиня́ть (кого, кого за что), проща́ть (кого, кому что); см. вы́бачыць;

◊ ~ча́й(це) — а) (форма извинения) винова́т, прости́(те); извини́(те); б) (для выражения протеста) извини́(те); в) в знач. вводн. сл. прости́(те), винова́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przepraszać

przeprasza|ć

незак. kogo прасіць прабачэння ў каго; перапрошваць;

~m, która (jest) godzina? — выбачайце, колькі зараз часу?;

~m — прабачце, выбачай(це), даруй(це), прашу прабачыць (выбачыць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прости́ть сов. дарава́ць (каму, чаму, што); (извинить) праба́чыць, вы́бачыць (каму, чаму);

прости́те меня́! дару́йце (праба́чце, вы́бачце) мне!;

прости́ть оби́ду дарава́ць (праба́чыць) кры́ўду;

прости́ть кого́-л. за что́-л. дарава́ць каму́-не́будзь за што-не́будзь;

◊

прости́(те)! а) вводн. сл. дару́й, дару́йце (прабача́й, прабача́йце, выбача́й, выбача́йце)!; б) (прощай) быва́й (быва́йце)!;

сказа́ть после́днее прости́ сказа́ць апо́шняе быва́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

darować

dar|ować

1. зак. падарыць;

2. дараваць; выбачыць, прабачыць;

nie mogę sobie tego ~ować — (я) не магу сабе гэтага дараваць;

~uj mi — прабачце мне; даруйце мне;

3. незак.; гл. darowywać

~uj (pan) ~ujcie — прабачце (ветлівы зварот)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)